Βιογραφικό

Η Χριστίνα Ζώη κατοικεί στα Ιωάννινα και η Τέχνη ήταν πάντα το πάθος της. Της αρέσει να ζωγραφίζει ιδιαίτερα με λάδι και τέμπερα. Από νεκρές φύσεις μέχρι πορτραίτα και σκηνές της καθημερινής ζωής. Έτσι παρακολούθησε για τρία χρόνια ιδιωτικό εργαστήριο ζωγραφικής, μαθήματα αγιογραφίας, φωτογραφίας και εμφάνισης σε σκοτεινό θάλαμο, καθώς και σεμινάριο αγγειοπλαστικής στο Εργαστήριο του Δήμου Ιωαννιτών ενώ παράλληλα είναι τελειόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών Ιωαννίνων. Πάντα της άρεσε να κάνει τα δικά της σχέδια και χρώματα γι’ αυτό και οργάνωσε το ατελιέ της μελετώντας ταυτόχρονα οτιδήποτε είχε σχέση με την Τέχνη. Συνεντεύξεις της κατά καιρούς, φιλοξένησε η εκπομπή Άρωμα Ελλάδας, το radio alchemy και η ΕΡΤ Ιωαννίνων. Φοιτώντας στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών Ιωαννίνων είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί και με άλλα είδη της τέχνης όπως την γλυπτική, τη χαρακτική και την ψηφιακή τέχνη.

Μέχρι στιγμής έχει συμμετάσχει σε εικοσιέξι ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές. Οι χρωματικές συνθέσεις της αποτελούν μια ακροβασία ανάμεσα σ’ ένα φανταστικό διηνεκές παρελθόν αλλά και σ’ ένα παρόν, όπου η στιγμή, διαρκώς, μεταλλάσσεται. Αυτό συμβαίνει μέσα από τις θεματικές των έργων της, άκρως χαρακτηριστικές ενός timing που τελεί σ’ έναν ανεπιστρεπτί χρόνο, αλλά και μέσα από θέματα που σκιαγραφούν την πνευματική της οντότητα σαν καλλιτέχνιδα σ’ ένα παρόν, απόλυτα εναρμονισμένο μαζί τους.

Ο Χρόνος αποτελεί ένα θεμελιακό στοιχείο στον κόσμο της Τέχνης. Στα έργα της Χριστίνας Ζώη ο Χρόνος αποτυπώνεται ελεύθερα αλλά και αμφίσημα, χωρίς να παύει ωστόσο να αποτελεί δομικό τους στοιχείο. Οι εικόνες που πραγματεύεται με το χρωστήρα της θα μπορούσαν να υπάρξουν στο τώρα, στο χθες και ίσως και στο αύριο. Απεικονίζονται πρόσωπα, σκηνές και στιγμές, συναισθήματα που ο σκοπός τους είναι, μες στην ακινησία τους, να συνταράξουν. Γεγονότα ευρύτερα, όπως το ναυάγιο στη Μυτιλήνη το 2014, τα δυο παιδιά που σώζονται από τον Έλληνα διασώστη και μια ελληνική θάλασσα ταραγμένη, όπως και οι ψυχές των εκατοντάδων ανθρώπων που τη διέσχισαν τα τελευταία χρόνια, σε συνθήκες απόγνωσης. Οι τεχνικές της αποτυπώσεις είναι διαφορετικές προσδίδοντας μια ποικιλία γραφής στα έργα που ίσως να ξαφνιάζει και να προκαλεί, οπωσδήποτε όμως δίνουν την αίσθηση ότι αυτόβουλα η καλλιτέχνιδα αυθυποβάλλεται σε αυτές τις εικαστικές δοκιμασίες που αποτελούν σίγουρα και εσωτερικές διεργασίες.

Σε μια εποχή της ταχύτητας, της αστραπιαίας εναλλαγής των άπειρων εικόνων με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε από παντού, τα έργα της, στέκουν σαν εμπνευσμένοι παρατηρητές, με στιβαρότητα και μια ομιλούσα α-κινησία τόσο των ανακαλούμενων εικαστικά εικόνων όσο και της φευγαλέας στιγμής. Είναι μια διαφορετική καλλιτεχνική ματιά, αντίστοιχη της «glance» για την βρετανική ορολογία, ματιά δηλαδή με υπόβαθρο σκέψης πάνω στο εικαστικό αντικείμενο και όχι μια «glimpse», μια αναλαμπή δηλαδή που φώτισε τη στιγμή και ενέπνευσε το χρώμα και τη σύνθεση. Για τη Χριστίνα Ζώη η Τέχνη είναι η επιθυμία για δοκιμασία, μια ανάγκη ψυχής, που επαναλαμβάνει την έντασή της στο διηνεκές, φτάνοντάς τη ενίοτε και στα άκρα.